Meditatie is een universele spirituele wijsheid en een praktijk die de kern vormt van alle grote religieuze tradities. Het leidt de beoefenaar van het verstand naar het hart en naar de integratie van deze twee centra van het menselijk wezen. Het is geen exoterisch ingewikkelde of in wezen moeilijke praktijk. Het is een leerproces waarvan het grootste deel in feite het afleren is van conditionele en denkbeeldige reacties op de werkelijkheid.
Het is een weg van eenvoud, stilte en verstilling. Het kan beoefend worden door iedereen die met ernst wil beginnen. Al snel leren we dat we altijd beginners zijn. Deze ontdekking transformeert vele onderling verbonden houdingen zoals onze angst om te falen, ons verlangen naar succes en onze onwil om gewoon onszelf te zijn.
In de WCCM onderwijzen we meditatie aan kinderen van nog geen vijf jaar oud, die beter dan wij begrijpen wat eenvoud betekent. Vaak zijn het de jongeren, zij die zich in de marge bevinden, zij die worstelen met de problemen van het leven, die het best in staat zijn om de ware en eenvoudige wijsheid van het mediteren te begrijpen.
Zoals John Main zei: het belangrijkste is te beginnen en te blijven beginnen.
Mediteren is een levenskunst. Ook al beginnen mensen eraan om zich te leren ontspannen, te concentreren of stress te reduceren, gaandeweg ontdekken ze dat mediteren veel meer is. Het is eenvoudig worden, met aandacht leven, je mantra zeggen en niets verwachten, in het nu-moment zijn, ...
Mediteren kan je leren. Je bent op een pelgrimstocht en dat vraagt enige discipline. Allerlei mensen met ervaring kunnen je aanmoedigen om vol te houden.
Mediteren doet je intenser leven. De kunst van het aandachtig leven maakt je liefdevoller. Dat is de enige maatstaf waaraan je kan meten of je meditatiepraktijk echt is. En de mensen die met je samenleven zullen het aan je merken. Want de vruchten van de Geest worden je zomaar in de schoot geworpen: liefde, vrede, geduld, ... Christelijke meditatie doet je volop leven!
Ga zitten.
Zit stil met rechte rug.
Sluit je ogen lichtjes.
Begin dan innerlijk, in stilte, één enkel woord te reciteren - een gebedswoord of mantra.
Wij bevelen het oude christelijke gebedswoord "Maranatha" aan.
Zeg het als vier gelijke lettergrepen.
Adem normaal en geef je volledige aandacht aan het woord terwijl je het zegt,
stil, zacht, trouw en - bovenal - eenvoudig.
De essentie van meditatie is eenvoud.
Blijf bij hetzelfde woord gedurende de hele meditatie en in elke meditatie van dag tot dag.
Visualiseer niet, maar luister naar het woord, zoals je het zegt.
Laat alle gedachten (zelfs goede gedachten), beelden en andere woorden los.
Vecht niet tegen je afleidingen:
laat ze gaan door jouw woord trouw, zacht en aandachtig te zeggen,
en ernaar terug te keren zodra je je realiseert dat je bent gestopt
met het zeggen ervan of wanneer je aandacht afdwaalt.
Mediteer twee keer per dag, 's morgens en 's avonds, gedurende 20 tot 30 minuten.
Het kan enige tijd duren om deze discipline te ontwikkelen en de steun van een traditie en gemeenschap is altijd nuttig.
John Main
Stilte betekent gedachten loslaten. Stilte betekent het loslaten van verlangens. Eenvoud betekent het loslaten van zelf-analyse. (Eenvoudig is niet gemakkelijk.)
Mediteer twee keer per dag, elke dag. De dagelijkse praktijk kan enige tijd duren om te ontwikkelen. Wees geduldig. Als je het opgeeft, begin dan opnieuw. Je zult merken dat een wekelijkse meditatiegroep en een band met een gemeenschap je kunnen helpen deze discipline te ontwikkelen.
Het is steeds meer een discipline dan een techniek. Ervaring is de leraar en zo kunnen de voordelen en vruchten van meditatie je geest en alle aspecten van je leven doordringen.
Meditatie heeft het vermogen om de gemeenschappelijke grond te openen tussen alle culturen en religies van vandaag. En toch kunnen we authentiek spreken van 'christelijke meditatie'.
Wat zijn de elementen van Christelijke Meditatie?
Ten eerste, het geloof waarmee je mediteert - een gevoel van persoonlijke verbondenheid met Jezus.
Ten tweede, de historische bijbelse en theologische traditie waarin we mediteren.
Ten derde, het gemeenschapsgevoel waartoe het leidt: Als twee of drie samen bidden in mijn naam, ben ik in hun midden.
Ten vierde, de andere middelen waardoor ons geestelijk leven gevoed wordt: de andere verrijkende vormen van gebed zoals de Schrift, de sacramenten en de eredienst. Meditatie komt niet in de plaats van andere vormen van gebed. Integendeel, het doet hun betekenis herleven.
Tenslotte - maar dit is centraal voor elk begrip van meditatie - mediteren we om de aandacht van onszelf af te leiden. (Jezus zei: 'laat jezelf achter').
Het is dan ook niet verwonderlijk dat we merken dat we liefdevollere mensen worden als gevolg van mediteren. We zien dit gebeuren in al onze relaties, in ons werk en in een verdiepende empathie en compassie voor mensen in nood.
Mediteren doe je zowel alleen als in gemeenschap.
Je kunt hier in contact komen met anderen die mediteren en zo je reis verdiepen en verrijken. Er is zoveel te leren over deze traditie om ons te stimuleren en te verlichten.
De WCCM helpt de nieuwe mediterende zijn weg te vinden in een levende en gastvrije traditie. De basis van meditatie is niet erover lezen, maar persoonlijke oefening die ons ertoe brengt onszelf te zien in anderen en anderen in onszelf. Zoals Johannes Cassianus in de 4e eeuw zei: "ervaring is de leraar". Deze 'ervaring' is de Geest.
De grote uitdaging voor ons om te leren mediteren is de eenvoud ervan. Niets inspireert mensen van alle leeftijden en culturen meer om te mediteren dan te beseffen hoe natuurlijk en direct kinderen dit leren. Ze leren mediteren en gaan van deze praktijk houden in hun leven.
Een openingsgebed door John Main.
Hemelse Vader, open onze harten voor de stille aanwezigheid van de geest van uw Zoon.
Leid ons in die mysterieuze stilte waar uw liefde wordt geopenbaard aan allen die roepen:
'Maranatha...Kom, Heer Jezus.
Een afsluitend gebed door Laurence Freeman.
Moge deze groep een waar spiritueel thuis zijn voor de zoekende, een vriend voor de eenzame, een gids voor wie verdwaald is.
Moge zij die hier bidden gesterkt worden door de Heilige Geest om allen te dienen en te ontvangen als waren ze Christus zelf.
Moge in de stilte van deze ruimte de Kracht vrijkomen die aan het lijden, het geweld en de verwarring van de wereld, troost biedt en de menselijke geest vernieuwt en verheft.
Moge deze stilte de kracht hebben om de harten van mannen en vrouwen te openen voor Gods visie en zo voor elkaar, in liefde en vrede, gerechtigheid en menselijke waardigheid.
Moge de schoonheid van het Goddelijk Leven deze groep en de harten van allen die hier bidden met vreugdevolle hoop vervullen.
Mogen allen die hier komen, gebukt onder de problemen van de mensheid, dankbaar vertrekken voor het wonder van het menselijk leven.
We bidden door Christus onze Heer. Amen.
Ontmoetingsdag 22 april 2019, Christel getuigt over haar weg met mediatie.
Er gaat niets boven een crisis om je spirituele praktijk op de proef te stellen. In deze laatste weken, terwijl de wereld met hand en tand vecht om een virusuitbraak binnen de perken te houden op een schaal die nog nooit eerder in ons leven is voorgekomen, moet ik in alle onzekerheid veel snelle beslissingen nemen; beslissingen die verstrekkende gevolgen zullen hebben voor de winstgevendheid van de groep bedrijven waarvan ik de leiding ben toevertrouwd, en nog belangrijker, voor het welzijn en het levensonderhoud van de 1200 werknemers van die groep. Ik twijfel voortdurend aan mezelf: Doe ik wel genoeg?
Doe ik te veel? Het is op zijn zachtst gezegd stresserend.
Het is in deze dagen dat ik me realiseerde hoe waardevol mijn meditatiepraktijk voor me is. Twee keer per dag kan ik even pauzeren, het lawaai en het slechte nieuws buitensluiten en me naar binnen terugtrekken. Meditatie opent het overdrukventiel van mijn hersenen om stoom af te blazen, dit is de beste manier waarop ik een van de meest tastbare voordelen van meditatie kan omschrijven. Omdat de druk zich in de loop van de dag opstapelt, vind ik dat de tweede zitting 's avonds onmisbaar is geworden.
Ik ben een beginner. Mijn beoefening begon pas serieus in 2016 nadat ik een leiderschapscursus had gevolgd onder leiding van Fr Laurence Freeman in Singapore. In januari van datzelfde jaar werd ik benoemd tot CEO van een groot bedrijf. Er waren veel verwachtingen, niet in de laatste plaats van mezelf, om het goed te doen. Naast de financiële kant van de zaak, wil ik mijn collega's gelukkig maken en ons bedrijf de beste plek om te werken. Het luisteren naar Fr Laurence overtuigde me ervan dat contemplatief leiderschap de manier is om de doelen te bereiken die ik voor mezelf heb gesteld.
Het beroep dat ik uitoefen, architectuur, is een zeer veeleisend en competitief beroep dat intense creatieve energie en mentaal uithoudingsvermogen vereist. Het werkleven van een architect is zeer hectisch en het is heel gemakkelijk om een burn-out te krijgen als we niet voorzichtig zijn. Meditatie begon voor mij als een manier om evenwicht en helderheid te vinden.
Door Gods zegen ontdekte ik al heel vroeg in mijn beoefening een oneindig diepe beloning - een persoonlijke gemeenschap met God die dieper is dan wat ik tot dan toe had ervaren. Meditatie gebruiken als gebed en als een manier om mijn katholieke identiteit te verdiepen was niet mijn motivatie toen ik ermee begon. Maar ik merk dat de beoefening mijn geloof heeft verdiept, en mijn geloof is de inspiratie voor mij om door te gaan met de beoefening. Dit werd duidelijk toen ik in februari deelnam aan de rondreis door het Heilige Land van Fr Laurence. Door in de voetsporen van Christus te treden, te bidden en brood te breken met mijn medepelgrims, bracht de gezamenlijke meditatiepraktijk ons dieper op een innerlijke reis die wij allen ondernamen.
Wanneer we in elkaars ogen keken, soms door tranen heen, waren we getuige van het Goddelijke in elkaar en in de fysieke wereld om ons heen. Door meditatie verwierven we de innerlijke stilte om God te ervaren. Het is Zijn geschenk aan ons.
Sinds ik mediteer, ben ik op een bewustere manier gaan leven. Ik heb meer openheid en aandacht in relaties. Ook meer diepgang en voeling met mijn christelijke wortels. Dit dank ik aan 'maranatha', mijn anker en gids. Vertrouwen en volharding.
Door in de stilte te zijn, trouw de mantra te zeggen en te luisteren en niet te oordelen, kan ik soms die diepere bron van vrede, liefde en aanwezigheid in mij aanraken. Elk moment dat ik met de stilte doorbreng, brengt de stilte ook met mij door en doet haar mooie werk dat gedaan moet worden. Het helpt me om milder voor mezelf te zijn, om meer aanwezig te zijn voor anderen en om vrijer lief te hebben. Het maakt me meer mens.
